به که دل باید بست ؟
کمی از روزهابه که دل باید بست ؟
کمی از روزهاغر بت
وقتی که آسمان خا کستری می شود
و نور خانه دلگیر و غمگین است
آنجا که تو هم نیستی
تا به حر فهای دل گر فته گوش کنی
دیگر چه فا یده
که در جزوه ه و رساله ها
به دنبال مفهوم زندگی بگردم
صدای باد می آ ید
نه به معنای شا عرانه اش
حا ضر م قسم بخورم
که صدای باد را بار ها و بار ها شنیده ام
باد زمز مه می کند
هر آ نچه را که تو نمی خواهی بدانی
و یا آ نچه می دانی
و نمی خواهی دو باره تکرار کنی
اینجا آسمان تیره اش
قلب را می فشا رد
صدای باد
برای تو از چیز هایی می گوید
که نمی خواهی بدانی
و صدای زنگ کلیسا هایش
به تو می گوید که دوباره
یه روز دیگر از این عمر رفته است
و فردا ....
باز هم آ سمان همین رنگ است .
پروانه
پروانه ای که مانده است
از شبهای دور
بر شیشه بال می کوبد
بی قرار تر از من.
بال هایش را
می بینم که از شیشه های خیس
در برفدانه ها که نرم
بر پنجره می نشیند
وبه یاد می آورم
شکو فه ها را در باد.
پر وانه ای که مانده است
از شبهای دور
پشت شیشه خیس
به یاد می آورد
شکوفه ها را در باد.
دلم گرفته ....
غروب پاییزه........ دلم غم انگیزه...
چشم فلک نم نم اشکاشو می ریزه
ای آسمون مرحم دلم پر درده
مثل تو غمگینه از زندگی سرده
جونی ام خزون شده دلم بی همزبون شده
عشق و امید و زندگی اسیر این و اون شده
با این فراق که زندونه
بعد از پا ییز زمستونه
منم غروب پاییزم...
همیشه چشمم گر یونه
همیشه چشمم گر یونه............................
دلم خیلی گرفته این شعر یکی از ترانه های مجید بود که چون به حال و هوای
الانم می خورد نوشتم ......
